Są to przedstawienia teatralne nawiązujące do zdarzeń związanych z Bożym Narodzeniem.
Początek Jasełkom dał Święty Franciszek z Asyżu, który w 1223 roku po powrocie z Ziemi Świętej chcąc przybliżyć mieszkańcom miasta atmosferę Betlejem, w grocie w pobliżu Greccio, w noc Bożego Narodzenia, ustawił żłobek z sianem, złożył w nim prawdziwe dziecko, a wokół umieścił owce, osła i wołu towarzyszące narodzeniu Jezusa. Powstał stąd zwyczaj ustawiania w kościołach w okresie Bożego Narodzenia figurek odtwarzających tę scenę i kolędowania przy nich. Później zaczęto przedstawiać to przy pomocy żywych aktorów wprowadzając inne jeszcze wątki biblijne i legendarne.

W Polsce jasełka pojawiły się w XVI wieku i wystawiane były w kościołach lub szkołach prowadzonych przez zakony. Do dziś zachowały się rękopisy jasełek z XVII i XVIII wieku.

Z kościołów i szkół jasełka dostały się do folkloru. Wprowadzono do nich sceny z życia pasterzy, pojawił się diabeł, Herod i śmierć. Dodano kolędy i przyśpiewki. Z czasem powstały również jasełka literackie, pióra T. Lenartowicza, M. Konopnickiej, L. Rydla, A. Oppmana, L. Schillera i innych. Utwory te stanowią dowód ścisłego związku naszej rodzimej kultury z chrześcijaństwem.

opracowała Zofia Mularczyk